Warmtemodellering

Het model berekent iedere tijdstap (15 minuten) de grootte van de warmtestromen die tussen ieder huis/gebouw en de buitenlucht plaatsvindt. Dit begint in de basis bij een thermostaat (i.e. gewenste temperatuur) en de buitentemperatuur, maar ook de isolatiegraad, het type huis, de zonneinstraling en de activiteit van sommige energie assets spelen een rol.

In hoofdlijnen gaat dit alsvolgt:

• De gewenste dag en nacht temperatuur van ieder huishouden en gebouw wordt aan de start van de simulatie stochastisch bepaalt. Ook de 'dag' en 'nacht' tijden van worden stochastisch bepaalt. Ieder pand heeft daardoor een unieke warmtevraag.
• De buitentemperatuur wordt iedere tijdstap geupdate. Deze volgt uit meetdata van 2019.
• Op basis van de verliesfactor van het specifieke pand (in Joule per delta Kelvin) verliest/ontvangt het pand warmte aan/van de buitenlucht.
• Het huis kan ook warmte ontvangen vanuit het gasfornuis, de elektrische kookplaat, of zonneinstraling (om de KPIs toegankelijk te houden staat deze laatste staat in de basis uit).
• De thermische massa (i.e. hoeveel energie moet je toevoegen om 1 graden te stijgen) is afhankelijk van het type pand. Bijv. een villa heeft een grotere thermische massa dan een appartement.

Hoe wordt er aan de warmtevraag voldaan?

Als de temperatuur van een pand 1 graad onder de thermostaat stand komt krijgt de verwarmingsasset een seintje en produceert deze warmte tot de gewenste temperatuur is bereikt. Er zijn geen airconditionings gemodelleerd. Dus bij een te hoge temperatuur wordt geen actie ondernomen. In geval van slim gedrag (zoals bij warmtepompen) kan er al eerder verwarmd worden en de warmte buffers kunnen ingezet worden om voor te verwarmen als de prijs laag is.